BDO WK Darts 2016

Van 2 januari tot 10 januari vindt de negenendertigste editie van het Wereldkampioenschap Darts van de British Darts Organisation (BDO) plaats in het Lakeside Leisure Complex te Frimley Green. Terwijl het WK van de Professional Darts Corporation (PDC) met de halve finales en de finale in het vooruitzicht nog lang niet beslist is, maakt de concurrerende dartsbond BDO net een begin met zijn WK, beter bekend als Lakeside. Er strijden dit jaar 40 deelnemers om het belangrijkste toernooi van het jaar voor spelers van de BDO, waaronder 6 Nederlanders.

Nederlandse darter:	Plek op de BDO ranking:
Jeffrey de Graaf	3
Wesley Harms	5
Ryan de Vreede	16
Richard Veenstra	21
Willem Mandigers	22
Matthew Medhurst	55

Favorieten voor de winst van Lakeside zijn Glen Durrant, Martin Adams en Scott Mitchell. Durrant staat op de eerste plaats van de BDO ranking en Adams op de tweede. Mitchell staat op de zevende plek genoteerd, maar is daarentegen wel de titelverdediger van het toernooi. Hij versloeg een jaar geleden Adams in de finale en zal er op gebrand zijn om zijn titel te prolongeren. De grootste kanshebber aan Nederlandse zijde is Jeffrey de Graaf, de nummer drie van de ranglijst van de BDO.

Eerste Ronde

Toppers laten zich verassen

In de eerste ronde werd er gespeeld om de best of 5 sets, wie dus als eerste 3 sets bemachtigde, won de wedstrijd. Voor de topspelers is de eerste ronde doorkomen vaak al een vaststaand feit en wordt het verplichte duel gezien als een formaliteit en ‘opwarmertje’ voor het verdere verloop van het toernooi. Dat dit niet verstandig is en je beter met een gemotiveerde en wedstrijdgerichte instelling zo’n eerste ronde partij kan beginnen bleek ook dit jaar. Glen Durrant maakte geen fout. Hij begon zijn wedstrijd direct met een aantal hoge scores, waarmee hij zijn tegenstander Dean Reynolds onder druk zette en pijlen liet missen. Durrant was ook finishend de sterkste en won eenvoudig met 3-0 in sets. Martin Adams had het op voorhand al een stuk lastiger met zijn loting. De runner-up van Lakeside 2015 trof de halve finalist van vorig jaar Jeff Smith, die hij overigens vorig jaar niet tegenkwam in de halve finale. Onderschatting zal bij Adams het probleem niet zijn geweest, maar de Engelsman had van te voren wel wat meer verwacht van zijn partij tegen de nummer 27 van de ranking. De drievoudig wereldkampioen faalde in het raken van de dubbels. Smith profiteerde en won gemakkelijk de eerste set. Adams leek met een 10-darter in de eerste leg van de tweede set vertrouwen te winnen om terug te komen in de wedstrijd. Het spel van Adams verbeterde niet en bij 2-2 in legs gooide Smith zich naar een comfortabele 2-0 voorsprong. Smith gaf die niet meer weg en maakte met een knappe 120-finish de deceptie voor Adams compleet. Ook Nederlands grootste kanshebber op de titel vloog er in de eerste ronde uit. Jeffrey de Graaf liet zich in een gelijk opgaand en spannend potje tegen Richard Veenstra alsnog de kaas van het brood eten. Hij deed niet onder voor zijn landgenoot, maar moest bij een 2-2 stand in sets en in legs toch capituleren. Veenstra was de sterkste op het juiste moment en door twee legs achterelkaar te winnen, besliste hij de wedstrijd in zijn voordeel. De als nummer vier geplaatste Jamie Hughes had geen moeite met zijn Schotse tegenstander Ross Montgomery en zegevierde met 3-0 in sets. Na de uitschakeling van Jeffrey de Graaf zijn de ogen van de Nederlandse dartfans gericht op Wesley Harms. De nummer vijf van de ranking kende een moeizame partij tegen Seigo Asada. De Japanner kon scorend prima mee en wist met zijn goede spel twee sets te winnen. Harms viel, gezien zijn kwaliteiten, scorend met een gemiddelde van onder de negentig wat tegen, maar pakte op het beslissende moment de belangrijkste leg bij een 2-2 stand in sets. Hij won zo nipt met 3-2 in sets. Titelverdediger Scott Mitchell had eveneens een behoorlijke kluif aan Craig Caldwell. De Australiër eigende zich met hoge scores kansen toe en benutte ze. Mitchell moest een tandje bijzetten en sleepte met moeite een overwinning uit het vuur: 3-2. Ted Hankey blameerde zich tegen Martin Phillips. De flamboyante darter, die ook ditmaal het podium in Frimley Green betrad met een Dracula pak, stond gemiddeld met drie pijlen net boven de zeventig te gooien. Een armoedig lage score die resulteerde in een 3-0 verlies in sets voor de tweevoudig wereldkampioen.

Nederlanders

Ryan de Vreede wist de tweede ronde niet te bereiken. Hij mocht ruiken aan de overwinning die hij vervolgens toch aan de Amerikaan Larry Butler moest laten met 3-2. Ook Willem Mandigers werd verslagen, of beter gezegd weggespeeld. Zijn opponent, de ervaren speler en eenmalig wereldkampioen Scott Waites, was een maat te groot en won met 3-0. Matthew Medhurst bereikte überhaupt het hoofdtoernooi niet. Hij moest het opnemen tegen Jeff Smith in een voorrondewedstrijd die hij verloor met 3-0.

Het speelschema na de eerste ronde zag er als volgt uit:

Tweede Ronde

Suprematie topspelers

In de tweede ronde, de best of 7 sets, toonden de topspelers hun klasse. Glen Durrant trof Larry Butler die bepaald niet met zijn beste wedstrijd ooit bezig was. Butler daalde naar een dieptepunt. Hij kreeg het voor elkaar om drie pijlen in een beurt in de triple één te gooien en met een score van negen een puddingbuurt te produceren. Los hiervan kwam Butler ook niet in de wedstrijd. Durrant liet zien waarom hij de nummer een van de ranking is en pakte snel en solide een voor een alle sets: 4-0.

Jamie Hughes had geen moeilijke taak aan Madars Razma. De let pakte nog wel een set, maar kwam kwaliteiten tekort om het niveau van Hughes bij te benen. Het werd 4-1 voor Hughes.

De Nederlander Wesley Harms heeft moeizaam de kwartfinale bereikt. Hij speelde tegen Jim Williams, maar scorend liet de wedstrijd te wensen over, zowel voor Harms als voor Williams. Geen van beide had het niveau om een gat te kunnen slaan en daardoor werd elke voorsprong in de wedstrijd snel weggepoets. Het ging gelijk op tot 3-3 in sets. In de beslissende set liet Williams het afweten op de dubbels, ondanks dat zijn scores beter waren dan die van Harms. De Nederlander gooide wel de pijlen in de dubbels en kon daardoor eenvoudig de drie benodigde legs winnen om de wedstrijd in het slot te gooien.

Scott Mitchell beleefde een moeizame start van het toernooi. In de eerste ronde tegen Caldwell ging het al niet vanzelf en in de tweede ronde had Mark McGeeney hem naar huis kunnen en eigenlijk moeten sturen. De mannen waren aan elkaar gewaagd, maar McGeeney gooide in de beslissende legs net een triple meer. Hij kreeg veel kansen om de titelverdediger uit het toernooi te knikkeren, maar hij miste liefst acht matchdarts. Mitchell liet deze onverwachte mogelijkheid op een ommekeer niet glippen en maakte, na een aantal legs op rij te hebben gewonnen, zijn eerste matchdart wel af.

De man die goed in vorm is, Jeff Smith, trad aan tegen Brian Dawson en maakte geen enkele fout. Hij gunde Dawson een set: 4-1 winst voor Smith.

Dennis Harbour speelde tegen de nummer tien van de ranking Martin Phillips. De Welshman haalde zijn niveau niet en werd met 4-1 aan de kant gezet.

Het laatste potje van de tweede ronde was die tussen Richard Veenstra en Martin Atkins. Atkins is de ervaren speler, terwijl Veenstra voor het eerst het toernooi op Lakeside afwerkt. Maar de 34-jarige darter uit Ossenzijl hield de zenuwen goed in bedwang en bracht zichzelf in opperste concentratie. Het resulteerde in goede scores en voor zijn dubbels had hij vaak maar twee pijlen nodig. Van de eerste zes legs won hij er vijf waarmee de basis voor een grote overwinning was gelegd. Atkins kwam iets beter in zijn spel maar echt gevaarlijk werd hij niet meer. Veenstra won overtuigend met 4-0.

Naast Engeland en Nederland zijn ook onze zuiderburen zich goed aan het ontwikkelen in de dartsport. Bij de PDC zorgen Kim en Ronny Huybrechts en Dimitri van den Bergh al voor de nodige prestaties en bij de BDO zit de Belg Geert de Vos, nummer acht van de ranking. Hij moest het opnemen tegen Scott Waites en hield lang zicht op de overwinning. De Vos beleefde een bliksemstart, won de eerste drie sets, gooide gemiddeld 96 en met nog een set te gaan leek de Belg met Waites te gaan afrekenen. Het scenario liep anders. Plotseling waren de rollen volledig omgedraaid. Waites begon de triples beter te raken, terwijl het vakje van de triple 20 voor De Vos onvindbaar werd. Zijn gemiddelde kelderde naar 81 en in de vier sets die Waites achterelkaar pakte, won De Vos welgeteld een leg. Een pijnlijk verlies (3-4) voor de Belg die zo zelfverzekerd leek af te stevenen op de overwinning.

Het ingevulde speelschema:

Kwartfinale

In de kwartfinale, best of 9 sets, stonden er naar verwachting boeiende partijen op het programma.

Glen Durrant – Scott Waites

Scott Waites die met een magistrale comeback tegen Geert de Vos een plek in de kwartfinale bemachtigde moest het opnemen tegen de nummer een van de ranglijst Glen Durrant die de kwartfinale bereikte zonder veel energie te hebben verspeeld. Hij verloor zelfs nog geen set, maar daar kwam al gauw verandering in. Waites pakte bij een 2-2 stand in legs via een 81-finish de eerste set. Een beter begin dan in zijn vorige wedstrijd, al was dat in een kort tijdsbestek voorbij. Waites zijn scores bleven van een goed niveau, maar met de dubbels trof hij het niet vandaag en al helemaal niet op de momenten dat het moest. Hij kwam in de volgende drie sets elke keer tot 2-2 in legs goed mee, maar faalde vervolgens in het uitgooien van de dubbel om zijn tweede set te pakken. Durrant strafte het genadeloos af en won daardoor drie sets op rij. Waites zal na de partij tegen Geert de Vos waarschijnlijk gedacht hebben dat dat hem niet meer zou overkomen in de toekomst, maar opnieuw moest hij een comeback voltooien om de wedstrijd nog te winnen. De weg terug leek ingeslagen met het overtuigend winnen van de vijfde set met 3-0 in legs, maar Waites leverde te eenvoudig de zesde set weer in, terwijl hij kansen had op 3-3, wordt het daardoor 4-2 voor Durrant die een set verwijderd is van de halve finale. Maar ook Durrant weet inmiddels dat hij zich pas rijk mag rekenen tegen Waites als de ‘caller’ de definitieve winnaar heeft uitgeroepen. Hij gooide stug door en kwam op een 2-0 voorsprong in legs, een leg verwijderd van de overwinning. Ook daarin verslapte hij niet en creëerde hij een matchdart die hij vervolgens op bullseye miste. Waites pakte de leg af, kwam in een superieur ritme terecht waardoor hij ook de set naar zich toe trok. Hij overtroefde Durrant in de achtste set en de comeback was gemaakt. Durrant was mentaal nog niet verslagen, maar zijn scores werden minder, terwijl die van Waites juist beter werden. Durrant pakte nog de eerste leg van de beslissende negende set, maar Waites wist opnieuw door het oog van de naald te kruipen en door drie legs op rij te winnen zijn plek in de halve finale veilig te stellen.

Wesley Harms – Jamie Hughes

De eerste van de twee Nederlanders in de kwartfinales was Wesley Harms die speelde tegen Jamie Hughes. Op voorhand een evenwichtige partij gezien het feit dat de nummer vier van de ranking, Harms, speelt tegen de nummer vijf, Hughes. De voorspellingen kwamen niet overeen met de werkelijkheid, zelfs het tegengestelde was waar. Harms opende sterk door de eerste twee legs toe te eigenen, maar liet zich toch de set ontnemen door drie legs op rij te verliezen. Hughes was eveneens de beste in de tweede set. Hams zette toen aan en gooide dubbel zestien uit voor zijn eerste setwinst van de partij. Hij zette zich hiermee op het scorebord en het moest de spanning in de wedstrijd gaan brengen. Statistisch gezien was het een van de laatste wapenfeiten van Harms die zes legs achterelkaar verloor en zichzelf daarmee een achterstand van 1-4 oplegde die hij niet meer te boven kwam. De eerstvolgende leg wist hij nog als eerste uit te gooien om daarna drie legs te verliezen, waarmee Hughes met 5-1 een ruime en verdiende overwinning boekte op Harms.

Jeff Smith – Dennis Harbour

De derde wedstrijd om een plek in de halve finale van Lakeside ging tussen Jeff Smith en Dennis Harbour. Smith werd van te voren de meeste kansen toegedicht, hij had namelijk al de ervaring van vorig jaar die hem naar de halve finale voer en versloeg in de eerste ronde de verliezend finalist van vorig jaar, Martin Adams. De opening was niet voor Smith, de triples twintig vielen niet en erg zelfverzekerd kwam hij niet over doordat hij vaak aan het switchen was van het gooien op de gebruikelijke triple twintig naar het gooien op de triple negentien. Bij Harbour liep alles op rolletjes. Hij stond te gooien met een gemiddelde van 102 en pakte alle zes de legs die tot dan toe gespeeld waren. In het vervolg ging de motor bij Smith aan, hij verhoogde zijn scores en won met drie legs eenvoudig de derde set. Opeens was Smith niet meer te stoppen. Zijn spel bleef sterk, zowel scorend als finishend bereikte hij met weinig pijlen veel punten. Harbour verloor de grip over de wedstrijd en gooide allang ver onder de honderd gemiddeld. Hij verloor ook de vierde, de vijfde en zesde set aan Smith. Met een 4-2 voorsprong voor Smith waren de rollen ineens omgedraaid en kon Smith ruiken aan de halve finale. In de zevende set maakte Harbour het nog enigszins aantrekkelijk met een paar mooie scores en de winst van twee legs, maar de beslissende leg en daarmee de set en wedstrijd gingen naar de Canadees Smith. Met een 5-2 overwinning op Harbour stond hij terecht in de halve finale.

Scott Mitchell – Richard Veenstra

In de laatste kwartfinalewedstrijd kwamen we de laatst overgebleven Nederlander tegen. Richard Veenstra moest voor het bereiken van de halve finale regerend kampioen Scott Mitchell verslaan. Een moeilijke taak gezien het feit dat Mitchell een verraderlijke tegenstander is waar je goed voor moet oppassen. In de opening lieten de heren hun beste kant zien van hun spel zien en was het Veenstra die de eerste set won. Hij trok de sterke lijn door en was met drie legs tegenover een van Mitchell ook de beste in de tweede set. Daarna deed Mitchell wat terug. Hij pakte de derde set en was hard op weg om de stand gelijk te trekken naar 2-2 in sets. Een 2-0 voorsprong in legs gaf hij echter uit handen door het niet uitgooien van de dubbels. Met een knappe 110-finish besliste Veenstra de set in zijn voordeel. Hij deelde een dreun uit die aankwam bij Mitchell. De volgende set speelde hij ook bagger en Veenstra kon gemakkelijk de benodigde drie legs uitgooien om op een comfortabele 4-1 voorsprong te komen, nog slechts een set verwijderd van de halve finale. Mitchel gaf zich niet zomaar gewonnen. Mentaal knokte hij zich terug in de wedstrijd en was de betere in de zesde en zevende set die hij dan ook allebei overtuigend won. Veenstra bleef goed gooien en voorkwam een succesvolle comeback van Mitchell. De achtste set ging met drie tegen een in legs naar Veenstra die daarmee als debutant verdient in de halve finale staat.

Speelschema:

Halve finale

Met de halve finale, best of 11 sets, komt de finale van Lakeside steeds dichterbij.

Scott Waites – Jamie Hughes

De eerste partij voor een plek in de finale was die tussen Scott Waites en Jamie Hughes. Op papier een interessante partij tussen de nummer vier van de ranking Hughes tegen de nummer negen en eenmalig wereldkampioen Waites. Waites die in de vorige partijen pas laat op stoom kwam en met enig geluk in de halve finale stond, begon nu wel als een komeet te gooien met zijn drie pijlen. Al was vrij snel te concluderen dat Hughes gewoon zijn niveau niet haalde en Waites liet uitlopen in sets. De Engelsman die Harms overtuigend met 5-1 aan de kant zette was geen schim van die wedstrijd. Hij gooide belabberde scores en met een gemiddelde van 82,35 over de hele wedstrijd zat dat nagenoeg tien punten onder dat van Waites, 92,10. Dat kwam in elke set tot uiting, waarin hij te weinig punten raakte en daardoor geen kansen kreeg, met een pijl op een dubbel, om legs te winnen. In de eerste set won Hughes geen enkele leg, in de tweede set won hij er één. Te matig om Waites tweemaal van setwinst af te houden. De partij werd eenzijdig een eentonig. Waites dirigeerde en gaf Hughes geen kans om terug te komen in de wedstrijd. Hij bleef zijn constante niveau van rond de negentig gemiddeld vasthouden en dat was genoeg om Hughes niet dichterbij te laten komen. In de derde set won Waites de eerste leg, kon Hughes zijn eigen leg nog wel houden, maar was het verzet de volgende twee legs verbroken. Waites liep uit naar 3-0 in sets. Hughes gooide teveel 60-scores waarmee hij constant achter de feiten aanliep en veranderen deed er weinig. De vierde set ging met drie legs op rij weer naar Waites. Alleen een grote kanteling van de wedstrijd kon Hughes nog redden, maar het zag er niet naar uit dat zoiets nog kon gebeuren. Waites raakte niet in verslapping en Hughes kon überhaupt het niveau van Waites al niet bijhouden en daarnaast moest hij op mentaal vlak nog in de wedstrijd geloven. Een doel had hij wel: zichzelf een set toe eigenen om een complete vernedering te voorkomen. Dat leek te gaan lukken in de vijfde set. Waites hield zijn eigen leg, Hughes deed hetzelfde en in de derde leg wist Hughes dan eindelijk Waites een keer te breken. In de volgende leg was hij dichtbij zijn eerste setwinst, hij faalde op bullseye. Waites was ondanks zijn ruime voorsprong niet van plan een set weg te geven en brak door de misser van Hughes direct terug. Het was zijn set en hij begon daarom als eerste aan de beslissende leg. Met een aantal slechte scores verspilde Hughes zijn eerste grote kans om een set te winnen. Waites sprong met een finish van 64 naar een 5-0 voorsprong. De zesde set was de laatste kans voor Hughes om de eer te redden. Weglopen van Waites lukte hem niet, maar doordat hij de set was begonnen en zijn eigen legs wist te winnen, stond hij toch noch op het scorebord vermeld: 1-5. Waites gaf zijn tegenstander nooit meer de hoop en een kans om de wedstrijd enigszins te kantelen. Hij won in de zevende set alle drie de legs en via dubbel acht won hij het eerste ticket voor de finale.

Jeff Smith – Richard Veenstra

De kans op een Nederlander in de finale moest komen van de tweede wedstrijd in de halve finale. Jeff Smith die vorig jaar ook de halve finale haalde speelde tegen de Nederlandse debutant Richard Veenstra. Beide mannen hadden op weg naar de halve finale al laten zien de kwaliteiten te hebben om een finaleplaats te bemachtigen. Smith versloeg in de eerste ronde Martin Adams overtuigend met 3-0. De tweede ronde tegen Brian Dawson werd, net zo eenvoudig gewonnen, met 4-1. In de kwartfinale kende hij een haperende start, kwam 0-2 in sets achter, maar door vijf sets achterelkaar te beslissen stond hij in de halve finale. Van de debutant Veenstra werd weinig verwacht. Als nieuweling moest hij het eerst maar eens laten zien en dat lukte hem tegen landgenoot Jeffrey de Graaf, nummer drie van de ranking, die hij met 3-2 naar huis stuurde. Vervolgens won hij gemakkelijk van Martin Atkins met 4-0 en onttroonde in de kwartfinale de regerend kampioen Scott Mitchell met 5-3. Voor beide spelers was in ieder geval de finale halen al een kroon op het werk en ze gingen er beiden vol voor. Bij Smith resulteerde dit ook in de winst van de eerste set. Hij pakte zelfs alle drie de legs en liet Veenstra kansloos. Maar last van de spanning als debutant had Veenstra niet. Het hele toernooi al niet en ook in de halve finale gooide hij zelfverzekerd en ontspannen zijn pijlen. Hij werd wel in zijn eigen tweede set direct gebroken, maar Smith kon vervolgens ook zijn eigen leg niet houden en dat bood de kans voor Veenstra om de set te pakken. Hij kwam op 2-1 in legs, liet Smith nog zijn eigen leg houden om het vervolgens met ‘tops’ af te maken. Veenstra zette zijn goede spel voort in de derde set. Hij brak Smith en kwam via zijn eigen leg op 2-0. In de volgende leg miste hij dubbel twintig voor setwinst, waarna Smith weer geloof kreeg om de set te kunnen pakken. Toch bleef hij scorend achter bij Veenstra die voor de tweede keer op setpoint kwam. Het lukte weer niet, zowel dubbel tien als dubbel vijf werden gemist en hij gooide zich ‘dood’ om in de volgende beurt het nogmaals te proberen op dubbel tien. Smith stond op gepaste afstand, maar door een 105-score kwam hij wel op dubbel twintig uit en voerde daarmee de druk op. Veenstra deed precies hetzelfde, weer miste hij dubbel tien en vijf. Smith strafte het genadeloos af door zowel de leg de pakken als mede ook de volgende leg en daarmee alsnog de set te winnen.

In de vierde set gebeurde er ‘weinig’. Veenstra begon aan de set en beide spelers hielden hun eigen legs. Met het uitgooien van een knappe 70-finish bracht Veenstra de stand in sets op gelijke hoogte. Smith schakelde in de vijfde set een tandje bij en Veenstra had hierop geen antwoord paraat. Smith gooide hogere scores en won daarmee de drie legs die nodig zijn om een set te veroveren. Veenstra gaf niet zomaar op en de opmars van Smith was kortstondig.

De Nederlander bracht de wedstrijd weer in evenwicht door de zesde set op zijn naam te brengen. Hij bleef zo goed door gooien dat hij Smith gelijk brak in de eerste leg van de zevende set en die voorsprong gaf hij niet meer uit handen. Veenstra stond daarmee voor het eerst in de wedstrijd in sets op voorsprong, maar ze waren zo aan elkaar gewaagt dat het zo weer omsloeg. Smith brak Veenstra en pakte de achtste set.

Een spannend potje darts die in de ene set de kant van Smith opviel en in de andere de kant van Veenstra.

In de negende set kwam er een beslissende leg aan te pas. Smith bleek de sterkste op het juiste moment en stond weer op voorsprong met 5-4. Een gat kon hij echter niet slaan. Geen van beide spelers lukte het om twee sets achter elkaar te winnen en Veenstra maakte in zijn hoofd van dat gegeven gebruik om zichzelf aan te zetten om de set te winnen.

Hij toonde in de tiende set aan een geweldige darter te zijn. Hij wist dat hij geen set meer mocht verliezen en knokte zich met mooie scores en finishes langs Smith. Veenstra won drie legs en zorgde dat er een beslissende set moest worden gespeeld. Daarin nam Smith weer het voortouw en bracht zichzelf op een 2-0 voorsprong in legs, een leg verwijderd van de finale. Smith kreeg een matchpoint, maar een pijl op bullseye vloog ernaast. Veenstra gaf niet zomaar op, gooide de leg uit en tekende daarna voor een 2-2 in legs door een 72-finish uit te gooien. De wedstrijd kreeg wat hij verdiende: een spannend einde. Een wedstrijd met een gelijke stand in sets, moet gewonnen worden met een verschil van twee legs. Smith begon de vijfde leg uitstekend met een 180’er. Veenstra haakte hierna af en moest de leg aan Smith laten. De ontketende Canadees was ineens ongenaakbaar. In de zesde leg gooide Veenstra met een paar 100+ scores uitstekend, maar Smith was niet te stoppen en op weg naar een 9-darter. Zes keer gooide hij triple 20, eenmaal triple 19, maar de triple 16 wist hij niet te vinden. Veenstra had een kans om de leg nog te winnen, maar 150 uitgooien op zo’n moment was een te grote opgave voor hem. Smith raakte dubbel 10 en sloot daarmee de wedstrijd af met een prachtige 10-darter. Hij ging terecht naar de finale, al had Veenstra daar ook niet misstaan. De wedstrijd bestond voornamelijk uit oplevingen van de twee spelers die Smith net op het juiste moment kreeg.

Het bijna complete speelschema:

Finale

Scott Waites – Jeff Smith

De finale, best of 13 sets, ging tussen de Engelsman Scott Waites en de Canadees Jeff Smith. Voor Waites zijn tweede finale na het winnen van Lakeside in 2013. Jeff Smith staat pas voor het tweede jaar op Lakeside en haalde vorig jaar al de halve finale.

Van de wedstrijd werd een hoog niveau verwacht. Beide heren hadden immers laten zien te beschikken over geweldige capaciteiten. Waites begon zowel in de tweede ronde als in de kwartfinale te laat aan zijn partij, waar werd net op tijd wakker om met zijn goede spel allebei de wedstrijden nog te kantelen. Mentaal heeft Waites laten zien ijzersterk te zijn door vanuit onmogelijke situaties zichzelf terug te knokken in de wedstrijd. Tegen Hughes in de halve finale bewees hij vanaf het begin dat hij een van de beste darters van de BDO is, door hem uiteindelijk met 6-1 te verslaan. Een verdiende finaleplaats was het resultaat. Ook Smith had geweldige partijen gespeeld. In de eerste ronde schakelde hij de runner-up van vorig jaar Martin Adams overtuigend uit. Hij had de kwaliteiten om Brian Dawson en Dennis Harbour in respectievelijk de tweede ronde en kwartfinale redelijk gemakkelijk te verslaan. Op niveau getest werd hij pas in de halve finale tegen Richard Veenstra. Een epische wedstrijd die alle kanten op ging, besliste hij met een exceptionele 10-darter, waarmee hij liet zien op de belangrijkste momenten goede scores te kunnen neerzetten. Hij kreeg loon na werken met een terechte finaleplek.

Opening

De wedstrijd was in de openingsfase enerverend te noemen. Waites won de eerste leg, Smith de tweede, daarna brak Smith Waites in de derde leg, Waites brak Smith in de vierde leg weer terug en pakte uiteindelijk via dubbel twintig de eerste set die veelbelovend was voor de resterende legs. Smith wist dat hij Waites niet te ver mocht laten weglopen, wat Hughes in de halve finale overkwam. Hij won in de tweede set zijn eigen leg, Waites maakte er 1-1 van en pakte op mooie wijze zelfs de break. Een 102-finish gooide hij uit via single twintig, bullseye en dubbel zestien. De volgende leg opende hij ook nog is met een 180’er waarmee hij Smith al in het begin van de partij een enorme mentale dreun gaf. Via dubbel achttien verzilverde hij een 2-0 voorsprong in sets.

Waites oppermachtig

In de derde set werden de kwaliteitsverschillen tussen de spelers in deze partij groter en werd de partij minder spannend. Waites speelde niet grandioos, maar zat met zijn gemiddelde van rond de negentig beter te gooien dan zijn tegenstander Smith die steeds vaker tekort schoot om een pijl op een dubbel te krijgen. Bij 1-1 in legs kon Smith het niveau van Waites niet bijhouden en verloor hij twee legs op rij en daarmee de set aan Waites. Het betekende een 3-0 achterstand voor Smith die nu wel moest aanzetten om het geloof in een goede afloop voor hem levend te houden. Maar met zijn gemiddelde van rond de 85 was dit niet genoeg om Waites van setwinst af te houden. De Canadees won de eerste leg van de vierde set, verloor de tweede leg, won de derde leg, maar zou vervolgens geen pijl meer op een dubbel krijgen om de set ook daadwerkelijk te winnen. Waites kon met een versnelling twee legs op rij pakken en breidde zijn voorsprong uit naar 4-0.

Smith komt elke keer net tekort

Smith begon met zijn bij elkaar geraapte moed strijdvol aan de vijfde set en won als gevolg daarvan de eerste leg. Hij leek eindelijk een goed ritme te hebben gevonden en kwam als eerste op een dubbel in de tweede leg. Pijl één boven de dubbel twintig, pijl twee in de single twintig en pijl nummer drie in de single tien, hij miste drie darts voor een 2-0 voorsprong in legs en gaf daarmee Waites de kans op terug te komen. De Engelsman gooide zijn dubbel wel uit en won ook de volgende leg. Smith bracht de stand in legs nog wel op 2-2, maar daar bleef het ook bij en typeerde het verhaal van de wedstrijd. In veel sets kwam Smith goed mee, maar liet hij het in de beslissende leg afweten. Dat gebeurde opnieuw en via dubbel achttien vloog Waites naar een 5-0 voorsprong, een achterstand die Smith met zijn huidige spel moeilijk kon compenseren.

Rollen omgedraaid

Met de moed der wanhoop begon Smith aan de zesde set. Niet uit woede of haat tegen Waites, maar tegen zichzelf. Scorend was het niet goed genoeg en de sets waarin hij Waites bijbleef ging het mis op het laatste moment. Althans, tot nu toe. In de zesde set waren de rollen ineens omgedraaid. Smith won de eerste leg en begon de tweede leg met een score van honderdtachtig gevolgd door honderdveertig. Hij kwam op een 2-0 voorsprong in legs. Waar Smith in bijna de gehele wedstrijd teveel dubbel miste, begon Waites nu last te krijgen van dat virus. Hij miste kansen om terug te breken en met een ongelofelijke 161-finish wint Smith zijn eerste set en, misschien nog wel belangrijker, vertrouwen in een comeback.

Opleving Smith van korte duur

Smith vloog in de zevende set al snel naar de winst van twee legs achterelkaar en was bezig met een serieuze kanteling van de wedstrijd. Maar de dubbels die hem al vaker in de weg zaten, gingen er opnieuw niet in. Drie darts voor de set verspilde hij en daar maakte Waites gretig gebruik van, ook in mentaal opzicht sloeg hij zijn definitieve slag. Smith kreeg veel kansen op de setwinst, miste ze allemaal en keek met lede ogen toe hoe Waites vervolgens drie legs op rij pakte en op een set van de overwinning was. Een verschil dat Smith nooit meer zou overbruggen, al bleef hij zijn best doen. Hij kwam op een 1-0 voorsprong, na de 1-1 van Waites ook weer op een 2-1 voorsprong, maar zag Waites op dat moment een cruciale 156-finish uitgooien. De laatste leg van de wedstrijd werd een formaliteit die Waites met dubbel zestien in zijn voordeel besliste. Met 7-1 in sets sleepte Waites zijn tweede wereldtitel binnen. ‘

De finale was niet van het hoogste niveau, maar op enige momenten wel heel spannend. Smith kwam redelijk mee, maar miste teveel dubbels op de belangrijkste momenten om meer sets te winnen, waardoor de uitslag enigszins geflatteerd is. Maar een verdiende winnaar in de vorm van Scott Waites zal niemand ontkennen. Met prachtige comebacks gaf hij het toernooi kleur en met goed spel liet hij zien met grote uitslagen te kunnen winnen.